Prawo Brooksa
Prawo Brooksa (ang. Brooks’ Law) stwierdza, że dodawanie nowych członków do zespołu w późnej fazie projektu prowadzi do opóźnienia w jego ukończeniu. Koncepcja ta została opracowana przez dr. Freda Brooksa, menedżera projektu IBM-owskiego systemu operacyjnego OS/360, który był jednym z najbardziej złożonych i ryzykownych projektów w historii IBM.
Wnioski z doświadczeń Brooksa zostały opisane w jego książce z 1975 roku, „The Mythical Man-Month”, która ukazała się w zaktualizowanej wersji z okazji 20-lecia publikacji. W książce Brooks podkreśla, że „dziewięć kobiet nie wyprodukuje dziecka w jeden miesiąc”, co ilustruje, że czas potrzebny na realizację projektu nie zawsze można skrócić poprzez zwiększenie liczby osób pracujących nad nim.
Znaczenie w inżynierii oprogramowania
- Wzrost złożoności: Większa liczba osób w zespole może prowadzić do trudności w komunikacji i organizacji.
- Wydłużenie czasu realizacji: Nowi członkowie muszą być szkoleni i wprowadzeni w projekt, co dodatkowo opóźnia postęp.
- Koordynacja pracy: Zwiększona liczba osób wymaga lepszej koordynacji, co może prowadzić do dalszych komplikacji.
Prawo Brooksa jest kluczowym pojęciem w inżynierii oprogramowania, które podkreśla znaczenie odpowiedniego zarządzania zespołem oraz harmonogramem projektu.
