Prawa Mendla
Prawa Mendla to zasady dotyczące dziedziczenia cech, opracowane przez Gregora Mendla w 1866 roku. Ich podstawą były badania nad krzyżowaniem roślin, w szczególności grochu zwyczajnego (Pisum sativum L.).
Kluczowe zasady
Prawa Mendla można podzielić na trzy podstawowe reguły:
- Prawo segregacji – podczas tworzenia gamet, allele dla danego genu rozdzielają się, co oznacza, że każda gameta otrzymuje tylko jeden z dwóch alleli.
- Prawo niezależnej asortymentu – allele różnych genów dziedziczą się niezależnie od siebie, co prowadzi do różnorodności cech w potomstwie.
- Prawo dominacji – w parze alleli, jeden z nich może być dominujący, co oznacza, że jego cecha będzie widoczna w fenotypie, podczas gdy cecha recesywna może być ukryta.
Prawa te stanowią fundament współczesnej genetyki i mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia mechanizmów dziedziczenia. Wpływają na wiele dziedzin nauki, w tym biologię, medycynę oraz hodowlę roślin i zwierząt.