Powieść szkatułkowa
Powieść szkatułkowa to forma narracji, w której fabuła składa się z kilku odrębnych opowiadań. Te opowiadania, mimo że są niezależne, łączą się w spójną całość, tworząc pełny obraz fabuły. W takiej konstrukcji jedno opowiadanie może zawierać wątki innych historii, co pozwala na wielowarstwowe przedstawienie tematu.
Ten typ narracji jest powiązany z opowiadaniem ramowym, jak w przypadku Księgi tysiąca i jednej nocy.
Przykłady powieści szkatułkowych
W literaturze polskiej klasycznym przykładem powieści szkatułkowej jest Rękopis znaleziony w Saragossie autorstwa Jana Potockiego. Z literatury współczesnej można wyróżnić:
- Hyperion Dana Simmonsa – powieść science-fiction, która zdobyła Nagrodę Hugo w 1990 roku.
- Pierścień Gustawa Herlinga-Grudzińskiego – łączy wątki II wojny światowej z opowieścią o pierścieniu oraz historią Andrecuccio z Perugii autorstwa Giovanniego Boccaccia.
- Gniazdo światów Marka S. Huberatha – bohater czyta książkę, której fabuła opisuje świat niższego rzędu, a narracja kontynuuje w ten sposób w kolejnych poziomach.
- Mistrz i Małgorzata Michaiła Bułhakowa – zawiera wątki biblijne, które są integralną częścią kompozycji.
Powieści szkatułkowe oferują bogate i złożone narracje, które angażują czytelnika w różnorodne wątki i historie.