Powieść poetycka
Powieść poetycka to gatunek literacki, który powstał w romantyzmie, łączący elementy dramatu, epiki i liryki. Rozwinął się jako reakcja na klasycyzm, w którym młodzi twórcy dążyli do złamania surowych reguł literackich. Gatunek ten narodził się w Anglii i szybko zyskał popularność w Europie, a jego pionierami byli Walter Scott i George Byron.
Powieść poetycka jest charakterystyczna dzięki następującym cechom:
- pisana wierszem
- obecność narratora
- fragmentaryczność fabuły
- achronologiczność (inwersja czasowa)
Akcja często ma miejsce w średniowieczu, a motywy orientalne są powszechnie stosowane. Bohaterowie to zazwyczaj indywidualiści, zmagający się z wewnętrznymi sprzecznościami.
Przykłady w literaturze polskiej
- Adam Mickiewicz: Konrad Wallenrod, Grażyna
- Antoni Malczewski: Maria
- Juliusz Słowacki: Mnich, Arab, Żmija, Szanfary, Lambro, Jan Bielecki, Beniowski
- Seweryn Goszczyński: Zamek kaniowski
- Antoni Lange: Ilia Muromiec
Przykłady w literaturze obcej
- George Byron: Giaur, Korsarz
- Aleksandr Puszkin: Eugeniusz Oniegin
Linki zewnętrzne
Polska romantyczna powieść poetycka – kolekcja w bibliotece Polona