Poszycie zakładkowe
Poszycie zakładkowe, znane także jako poszycie klinkierowe, to najstarsza forma poszycia drewnianego stosowanego w budowie jednostek pływających. Jego historia sięga wczesnego średniowiecza, kiedy to było wykorzystywane w statkach wikingów. Pomimo licznych zalet, poszycie to nigdy nie zyskało tak dużej popularności jak poszycie stykowe (karawelowe).
Charakterystyka poszycia zakładkowego
Podstawową cechą poszycia zakładkowego jest nachodzenie na siebie klepek, co tworzy tzw. „dachówkowy” układ. Dzięki temu klepki nie muszą być precyzyjnie dopasowane, co ułatwia budowę. Ponadto, większa powierzchnia styku zapewnia lepszą szczelność. Klepki mogą być złączone na różne sposoby, w tym przez nitowanie, co zwiększa wytrzymałość całego kadłuba.
Zalety i wady
- **Zalety**:
- Łatwiejsza i tańsza budowa w porównaniu do poszycia stykowego.
- Większa szczelność dzięki nachodzeniu klepek.
- Lepsza wytrzymałość kadłuba dzięki współpracy klepek.
- **Wady**:
- Wystające krawędzie klepek mogą być mniej estetyczne.
- Rzadko stosowane w większych jednostkach pływających.
Zastosowanie i współczesne trendy
Poszycie zakładkowe nie jest powszechnie stosowane w nowoczesnych jachtach, lecz dominowało w budowie małych jednostek użytkowych, takich jak szalupy czy łodzie pilotowe. Obecnie można je spotkać głównie w replikach historycznych jednostek oraz w klasycznych stylizowanych żaglówkach, zazwyczaj wykonanych ze sklejki.