Reklama
Dzisiaj jest 9 stycznia 2025 r.
Chcę dodać własny artykuł
Reklama
Reklama
Reklama

Postać Jordana

Postać Jordana macierzy

Postać Jordana to reprezentacja macierzy w specjalnej, prawie przekątniowej formie, związana z daną macierzą poprzez zmianę bazy. Nazwa pochodzi od francuskiego matematyka Camille’a Jordana. Dla kwadratowej macierzy A postać Jordana zapisana jest jako:

Reklama

A = P J P^{-1},
gdzie:

  • A – dana macierz,
  • P – macierz nieosobliwa zawierająca wektory własne,
  • J – poszukiwana macierz Jordana.

Macierz Jordana ma szczególną postać z klatkami Jordana na diagonali:

Reklama

J=\begin{pmatrix} J_1 & 0 & \cdots & 0 \\ 0 & J_2 & \cdots & 0 \\ \vdots & \vdots & \ddots & \vdots \\ 0 & 0 & 0 & J_n \end{pmatrix}.

Każda klatka Jordana odpowiada jednej wartości własnej, z liczbą 1 powyżej przekątnej.

Rozkład Jordana

Rozkład Jordana przedstawia macierz A jako iloczyn trzech macierzy:

A = P J P^{-1}.

Twierdzenie Jordana stwierdza, że nad ciałem algebraicznie domkniętym taki rozkład zawsze istnieje.

Podobieństwo macierzy

Dwie macierze A i B są podobne, jeśli mają taką samą postać Jordana. Można to zapisać jako:

P_A^{-1} A P_A=J=P_B^{-1} B P_B.

Potęgowanie macierzy

Potęgowanie macierzy w postaci Jordana jest stosunkowo proste:

\begin{align} A^m&= (P J P^{-1})^m = P J^m P^{-1} = P \operatorname{diag}(J_1^m, J_2^m, \dots, J_n^m) P^{-1}. \end{align}

Twierdzenie Jordana

Twierdzenie to dotyczy skończeniewymiarowej przestrzeni liniowej nad ciałem algebraicznie domkniętym. Stwierdza, że dla endomorfizmu \varphi istnieje baza, w której \varphi ma macierz w postaci klatkowej:

J=\left[\begin{matrix} A_1 & 0 & \cdots & 0 \\ 0 & A_2 & \cdots & 0 \\ \vdots & \vdots & \ddots & \vdots \\ 0 & 0 & 0 & A_k \end{matrix}\right],
gdzie każda macierz A_i ma postać klatki Jordana. Wartości na diagonali \lambda_i są wartościami własnymi endomorfizmu \varphi, a ich liczba na przekątnej określa krotność wartości własnej.

Reklama
Reklama