Portret Sarmacki
Portret sarmacki to gatunek malarstwa portretowego, który jest charakterystyczny dla polskiej sztuki barokowej. Jego głównym celem było przedstawienie szlachty i magnatów, a także ukazanie ich statusu społecznego.
Typowy portret sarmacki przedstawia szlachcica, często stojącego przy stoliku, w stroju reprezentacyjnym z herbem rodowym. Obrazy te czasami zawierają napisy informujące o godności i stanowisku portretowanej osoby. Wokół postaci mogą znajdować się symbole urzędowe, takie jak:
- buława
- księga
- krucyfiks
Portrety sarmackie wyróżniają się:
- linearyzmem
- użyciem zdecydowanych barw
- akcentowaniem zdobnictwa ubiorów i akcesoriów
- ostrym realizmem, bez idealizacji modela
Jednym z unikalnych rodzajów malarstwa sarmackiego jest portret trumienny.
Przypisy
Portret sarmacki jest ważnym elementem polskiej kultury i sztuki, ilustrującym bogactwo i różnorodność życia szlacheckiego w Polsce.