„`html
Popowo Borowe
Popowo Borowe to wieś w województwie mazowieckim, położona w powiecie nowodworskim, w gminie Nasielsk, około 40 km na północ od Warszawy.
Historia
W XVI wieku wieś była drobnoszlachecka, z gospodarstwami prowadzonymi przez rodziny lub czeladź. W 1576 roku zarejestrowano podatek gruntowy z 4 łanów. W XVIII wieku intensywnie wycinano lasy na południe od wsi, co zwiększyło liczbę mieszkańców. W 1775 roku znaczną część gruntów posiadał Teodor Mokrzyński, a po jego śmierci bracia Ludwik i Wojciech.
W 1817 roku wieś liczyła 34 domy i 324 mieszkańców, w tym 60 dorosłych mężczyzn oraz 58 dorosłych kobiet. W 1827 roku liczba domów wzrosła do 43, a mieszkańców do 312. W tym czasie istniała szkoła początkowa, prawdopodobnie wspierana przez szlachtę.
W 1863 roku, przed wybuchem powstania styczniowego, młodzież warszawska ukrywała się w lasach Popowa. W 1931 roku przeprowadzono komasację gruntów, co doprowadziło do powstania kolonii Popowa Południe i Popowa Północ.
23 czerwca 1950 roku, w wyniku zdrady, poległ oddział Władysława Grudzińskiego „Pilota”. W Popowie Borowym znajduje się szkoła podstawowa.
Urodził się tu 6 lutego 1856 roku ksiądz Władysław Żbikowski, pierwszy proboszcz parafii Dążdżewo, który zbudował plebanię i zakupił dzwony do kościoła. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ciechanowskiego.
Demografia
Dane z 2021 roku dotyczące demografii nie zostały podane w szczegółach.
Linki zewnętrzne
„`
