„`html
Pomidor zwyczajny (Solanum lycopersicum)
Pomidor zwyczajny, znany również jako psianka pomidor, jest rośliną jadalną szeroko uprawianą na całym świecie, w tym w Polsce, gdzie ma status zadomowionego antropofitu.
Morfologia
- Pokrój: Roślina gruczołowata, lepko owłosiona.
- Łodyga: Wysokość do 1,5 m, w odmianach szklarniowych nawet kilka metrów.
- Liście: Pojedynczo lub podwójnie przerywanopierzaste, sercowatojajowe.
- Kwiaty: Żółte, zebrane w jednostronne, kilkukwiatowe skrętki.
- Owoce: Duże jagody o średnicy od 20 do 100 mm; barwy od czerwonej do pomarańczowej, żółtej, zielonej i czarnej.
Biologia
W strefie międzyzwrotnikowej pomidor rośnie jako bylina, jednak w klimacie umiarkowanym uprawiany jest jako roślina jednoroczna. Kwiaty są samopylne.
Nazewnictwo
Początkowo gatunek znany był jako Lycopersicum esculentum, wprowadzony przez Philipa Millera w 1768 roku. W polskim piśmiennictwie termin „pomidor” zaczął być używany w XIX wieku. Owoce pomidora są źródłem wielu składników odżywczych, w tym witamin i minerałów.
Uprawa
- Historia: Pomidor początkowo uważany był za roślinę trującą, uprawiany w celach dekoracyjnych. Obecnie jest powszechnie uprawiany dla owoców.
- Wymagania: Temperatura gleby do kiełkowania wynosi 22–25 °C; preferuje gleby przepuszczalne i nasłonecznione.
- Odmiany:
- Pomidory drobnoowocowe: Sweet 100, Evita, Mirabell.
- Pomidory średnioowocowe: Martina, Brylant, Morden, Balkonstar.
- Pomidory wielkoowocowe: Master, Beefmaster, Jawor.
- Pomidory typu Lima: Roma, New Yorker.
W kulturze
Tomatina to hiszpańskie święto, podczas którego uczestnicy obrzucają się pomidorami.
Przechowywanie
Przechowywanie pomidorów w lodówce może prowadzić do ich przemrożenia, co negatywnie wpływa na smak, kolor i konsystencję.
„`
