Pomarańcza olbrzymia (Citrus maxima)
Pomarańcza olbrzymia, znana także jako pomelo, to gatunek rośliny wieloletniej z rodziny rutowatych, pochodzący z Azji Południowo-Wschodniej. Jej naturalne siedliska znajdują się w Malezji, Indonezji oraz na Fidżi. Pomelo zostało wprowadzone do Chin około 100 r.p.n.e. i od tego czasu jest szeroko uprawiane w regionach południowych oraz w Tajlandii, Japonii i na Tajwanie. W XVII wieku trafiło do Ameryki, gdzie zyskało popularność na Barbadosie.
Morfologia
- Pokrój: Drzewo o kulistej koronie, osiągające do 12 m wysokości.
- Liście: Duże, podłużnie jajowate, z karbowanymi brzegami i szerokim ogonkiem.
- Kwiaty: O średnicy do 5 cm, białe płatki z zielonymi plamkami, 5-płatkowa korona.
- Owoce: Kuliste, mogą ważyć do 2 kg, o średnicy do 20 cm, z grubą, woskową skórką. Miąższ jest żółtawy lub różowy, z licznymi nasionami, o smaku zbliżonym do grejpfruta, lecz mniej gorzkim.
Zastosowanie
- Roślina uprawna: Wymaga ciepłego klimatu, uprawiana głównie w Indiach, Chinach, Tajlandii i Izraelu.
- Sztuka kulinarna: Owoce spożywane na surowo, kandyzowane lub przetwarzane na soki i marmolady. Bogate w witaminę C.
- Roślina lecznicza: W Azji Południowo-Wschodniej wykorzystuje się wywar z liści i kwiatów jako środek uspokajający oraz na opuchlizny i zranienia. Nasiona stosowane są na kaszel i problemy trawienne.
- Perfumy: Kwiaty wykorzystywane w Wietnamie do produkcji perfum.
Podsumowanie
Pomarańcza olbrzymia to cenna roślina o licznych zastosowaniach kulinarnych i leczniczych, z charakterystycznymi dużymi owocami i bogatym składem odżywczym. Jej uprawa i wykorzystanie są popularne w wielu krajach, zwłaszcza w Azji.
