Polski Ruch Przyjaciół Indian (PRPI)
Polski Ruch Przyjaciół Indian (PRPI) to ogólnokrajowa grupa hobbystów zainteresowanych kulturą rdzennych mieszkańców obu Ameryk, szczególnie Indian Ameryki Północnej. Istnieje od lat 70. XX wieku i nie ma formalnych struktur organizacyjnych ani rejestracji członków.
Historia
Początkowo PRPI była małą, rozproszoną grupą skupioną na lokalnych zainteresowaniach. Od lat 80. XX wieku, zloty i spotkania zaczęły przyciągać coraz więcej uczestników, co przyczyniło się do wzrostu liczby członków i różnorodności działań. Obecnie PRPI to wielopokoleniowy ruch, który charakteryzuje się silnym poczuciem tożsamości wśród aktywnych uczestników, ale słabszą integracją nowych sympatyków.
Polskie Stowarzyszenie Przyjaciół Indian (PSPI)
W 1990 roku powstało Polskie Stowarzyszenie Przyjaciół Indian (PSPI), jako jedyna formalna organizacja indianska w Polsce. Jej główne cele obejmowały poznawanie i propagowanie kultury Indian. PSPI przeżyło szczyt aktywności w latach 90., ale z powodu braku doświadczenia i kontrowersji, zakończyło działalność na koniec tej dekady, z próbami reaktywacji pod koniec 2007 roku.
Działalność PRPI
Do najpopularniejszych form działalności PRPI należą:
- Ogólnopolskie zloty przyjaciół Indian – coroczne tygodniowe spotkania, które przyciągają setki uczestników i typowe dla kultury Indian.
- Indiańskie wioski – sezonowe skanseny oferujące edukacyjne programy dla dzieci i młodzieży.
- Pow-wow – festiwale muzyki i tańca, otwarte dla publiczności, odbywające się co kwartał.
- Czasowe wystawy – prezentacje rzemiosła indiańskiego i sztuki.
- Prelekcje i pokazy – organizowane dla różnych grup społecznych.
- Konferencje popularnonaukowe – sesje poświęcone tematyce indiańskiej.
- Działalność wspierająca Indian – udział w akcjach protestacyjnych i charytatywnych.
- Wyjazdy do rejonów zamieszkanych przez Indian – nawiązywanie kontaktów i wymiana wiedzy.
- Studia i badania naukowe – umożliwiające rozwój zawodowy w dziedzinach związanych z kulturą indiańską.
- Publikacje i media – pisanie książek, redagowanie czasopism i udział w programach medialnych.
- Internet – tworzenie stron i forów dyskusyjnych.
Relacje z otoczeniem
PRPI jest mało znane w szerszej opinii społecznej, często postrzegane jako subkultura. Starsi uczestnicy dążą do utrzymania więzi wśród sympatyków, a niektórzy liderzy angażują się także w inne dziedziny, takie jak edukacja czy ekologia.
