Polska szkoła matematyczna
Polska szkoła matematyczna to termin odnoszący się do środowiska matematyków działających w Polsce w latach 1918–1939. W jej skład wchodziły trzy główne ośrodki:
- Lwowska szkoła matematyczna: Specjalizująca się w analizie funkcjonalnej.
- Warszawska szkoła matematyczna: Zajmująca się teorią mnogości, logiką i topologią.
- Krakowska szkoła matematyczna: Skoncentrowana na teoriach równań różniczkowych oraz geometrii różniczkowej.
Historia
Po wznowieniu działalności Uniwersytetu Warszawskiego i Politechniki Warszawskiej w 1915 roku, powstało silne środowisko matematyczne. Kluczowymi postaciami byli Zygmunt Janiszewski, Stefan Mazurkiewicz i Wacław Sierpiński, wokół których zgrupowali się znani matematycy.
W 1918 roku Janiszewski opublikował artykuł O potrzebach matematyki w Polsce, który zainicjował zmiany w organizacji nauczania matematyki. W artykule wskazał na niedostatki polskiej matematyki i zaproponował skoncentrowanie się na podstawach matematyki oraz utworzenie specjalistycznych czasopism.
Po I wojnie światowej, w ramach II Rzeczypospolitej, zaczęto wprowadzać postulaty Janiszewskiego. W 1920 roku powstało czasopismo Fundamenta Mathematicae, pierwsze na świecie specjalistyczne pismo matematyczne. W tym czasie zmarł Janiszewski, nie doczekawszy się tego wydarzenia.
Lwowska szkoła matematyczna, założona przez Józefa Puzynę, Hugo Steinhausa i Stefana Banacha, zajmowała się analizą funkcjonalną. W 1918 roku utworzono Polskie Towarzystwo Matematyczne we Lwowie. W Krakowie, matematycy z Uniwersytetu Jagiellońskiego zarejestrowali Towarzystwo Matematyczne w 1919 roku, a w 1920 roku powołali Polskie Towarzystwo Matematyczne.
Wilno również miało swój ośrodek matematyczny, a wśród jego przedstawicieli byli Antoni Zygmund i Józef Marcinkiewicz. Dodatkowo, poznańska szkoła matematyczna, związana z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza, zyskała na znaczeniu po 1933 roku dzięki pracy Mariana Rejewskiego, Henryka Zygalskiego i Jerzego Różyckiego, którzy złamali szyfr Enigmy.
Polska szkoła matematyczna miała istotny wpływ na rozwój matematyki w Polsce i na świecie, a jej osiągnięcia są nadal doceniane.
