„`html
Polska Armia Ludowa (PAL)
Polska Armia Ludowa (PAL) była lewicową organizacją zbrojną działającą w latach 1943–1945, skupioną na walce z niemiecką okupacją w Polsce.
Geneza i powstanie
PAL została utworzona w Warszawie 7 kwietnia 1943 jako Armia Ludowa, a ostatecznie przyjęła nazwę Polska Armia Ludowa po 15 lipca 1943. W skład PAL weszły m.in. Milicja Ludowa RPPS oraz oddziały Gwardii Obrony Narodowej. Komendantem PAL był Henryk Borucki, a szefem sztabu pułkownik Julian Skokowski.
Równocześnie z tworzeniem armii, powstał Naczelny Komitet Ludowy, który miał na celu utworzenie demokratycznej reprezentacji politycznej. Deklaracja programowa tego komitetu zakładała m.in. reformę rolną i uspołecznienie środków produkcji.
Działania zbrojne i udział w powstaniu warszawskim
PAL prowadziła działalność głównie w Warszawie oraz na terenach przedwojennych województw. Skupiała się na sabotażu i akcjach propagandowych. Wśród najważniejszych działań zbrojnych można wymienić:
- 13-14 czerwca 1943: Spalenie wojskowych magazynów w Forcie Wawrzyszewskim.
- 25 czerwca 1943: Zastrzelenie szefa Arbeitsamtu w Skierniewicach.
- 10 września 1943: Zniszczenie niemieckiego kina „Tęcza” w Warszawie.
- 30 marca 1944: Atak na kasę Gestapo.
- 2 lipca 1944: Rozbicie samochodu gestapo.
- 17 stycznia 1945: Atak na niemieckie transporty w okolicach Warszawy.
Latem 1944 PAL nawiązała rozmowy z Armią Krajową o współpracy podczas powstania warszawskiego. W trakcie walk PAL wzięła udział w działaniach na Woli, Starówce, Śródmieściu i Mokotowie, a po wojnie została rozwiązana 23 stycznia 1945.
Odznaczenia, symbole i prasa
Dla członków PAL ustanowiono własne odznaczenia, takie jak Krzyż Wyzwolenia i Odznakę Bojową. Centralne organy prasowe to „Polska Żyje”, „Kurier” oraz „Kurier Mokotowski” w czasie powstania.
Podsumowanie
Polska Armia Ludowa odegrała istotną rolę w walce z okupacją niemiecką oraz w działaniach mających na celu utworzenie demokratycznego rządu w Polsce po II wojnie światowej.
„`
