Politruk – Rola i Historia
Politruk, skrót od „politíczeskij rukowodítiel” oznaczający „kierownik polityczny”, to funkcja, która istniała w Armii Czerwonej i Flocie od 1919 do 1942 roku. Osoby na tym stanowisku odpowiadały za polityczno-wychowawczą pracę w pododdziałach sił zbrojnych ZSRR.
Stopnie i Struktur
W latach 1935–1942 politruk był również stopniem wojskowym, wyższym od młodszego politruka, a niższym od starszego politruka. Funkcja ta miała na celu nie tylko zarządzanie pracą polityczną, ale również zapewnienie lojalności wobec partii.
Straty w Czasie II Wojny Światowej
Po ataku Niemiec na ZSRR, politrucy, którzy zostali wzięci do niewoli, stawali się celem masowych egzekucji ze strony reżimu III Rzeszy. Z danych radzieckich wynika, że w latach 1941–1945 Armia Czerwona straciła ponad 100 tysięcy politruków. Spośród nich, 47 126 uznano za zaginionych, co sugeruje, że znaczna część zmarła w wyniku rozkazów takich jak „Kommissarbefehl”.
Znaczenie Potoczne
W szerszym znaczeniu, politruk to osoba odpowiedzialna za kwestie polityczne w instytucji, często wyznaczona przez rządzącą partię.
