Polistyren (PS)
Polistyren, oznaczany jako PS, to polimer otrzymywany w procesie polimeryzacji styrenu, który zazwyczaj pochodzi z katalitycznego odwodornienia etylobenzenu, procesu Halcon-Oxirane lub rafinacji ropy naftowej.
Historia
W Polsce przed II wojną światową technologię produkcji polistyrenu opracował chemik Kazimierz Smoleński.
Właściwości
Polistyren jest bezbarwnym, twardym i kruchym termoplastem, który charakteryzuje się ograniczoną elastycznością. Może być bezbarwny lub barwiony na różne kolory. W porównaniu do polietylenu i polipropylenu, polistyren ma niższą temperaturę mięknienia i mniejszą lepkość stopu, co ułatwia formowanie wtryskowe skomplikowanych kształtów.
Zastosowanie
- Produkcja sztucznej biżuterii
- Szczoteczki do zębów
- Pudełka na płyty kompaktowe
- Elementy zabawek
Mimo że polistyren ma szerokie zastosowanie, jego odporność chemiczna jest ograniczona, co wyklucza go z produkcji opakowań do żywności zawierającej tłuszcze.
W formie spienionej, znanej jako styropian, polistyren znajduje zastosowanie w budownictwie i produkcji opakowań, w tym do żywności. Styropian jest wytwarzany przez gwałtowne ogrzewanie polistyrenu w postaci granulek z dodatkiem czynnika spieniającego, takiego jak mieszanina n-pentanu i izopentanu.
Innym materiałem z tej kategorii jest polistyren ekstrudowany (XPS), znany potocznie jako styrodur, który jest twardszy i mniej nasiąkliwy od styropianu.
Bibliografia
Kategoria: Polimery winylowe
