Pojezierze Ełckie
Pojezierze Ełckie to region geograficzny w północno-wschodniej Polsce, będący częścią Pojezierza Mazurskiego. Jego powierzchnia wynosi około 2630 km².
Granice i sąsiedztwo
Region sąsiaduje z różnymi obszarami, w tym:
- północ: Kraina Węgorapy
- północny wschód: Wzgórza Szeskie i Pojezierze Zachodniosuwalskie
- wschód: Równina Augustowska
- południe: Kotliną Biebrzańska i Wysoczyzna Kolneńska
- zachód: Równina Mazurska
Główne miejscowości to Ełk, Biała Piska, Rajgród, Olecko, Grajewo i Augustów. Obszar leży głównie w granicach powiatów ełckiego i oleckiego, z fragmentami innych powiatów.
Charakterystyka geograficzna
Południowa granica regionu jest jednocześnie granicą Pojezierza Mazurskiego, a wschodnia oddziela Pojezierze Mazurskie od Pojezierza Litewskiego. Północna i centralna część Pojezierza Ełckiego wchodzi w skład Mazur Garbatych, obszaru pagórkowatego z licznymi jeziorami i lasami.
Największe jeziora to:
- Łaśmiady
- Łaźno
- Jezioro Rajgrodzkie
- Selmęt Wielki
Region jest przecięty rzekami Ełk, Wissa i Lega, które wpływają do Biebrzy.
Ochrona przyrody
Na terenie Pojezierza Ełckiego znajdują się obszary chronione, w tym:
- Ostoja Borecka
- Murawy na Pojezierzu Ełckim
- Jezioro Woszczelskie
- Obszar specjalnej ochrony ptaków Puszcza Borecka
W regionie zlokalizowane są również rezerwaty przyrody oraz obszary chronionego krajobrazu.
Mikroregiony Pojezierza Ełckiego
Pojezierze Ełckie dzieli się na siedem mikroregionów:
- Wzgórza Piłackie (94 km²)
- Puszcza Borecka (265 km²)
- Pojezierze Łaśmiadzkie (813 km²)
- Wyniesienie Bargłowsko-Milewskie (432 km²)
- Obniżenie Selmęckie (480 km²)
- Wzgórza Dybowsko-Wiśniowskie (274 km²)
- Wysoczyzna Białej Piskiej (326 km²)
