Pogórze Wiśnickie
Pogórze Wiśnickie to mezoregion fizycznogeograficzny wschodniej części Pogórza Zachodniobeskidzkiego, znajdujący się między dolinami Raby i Dunajca. Graniczy z Pogórzem Wielickim na zachodzie, Pogórzem Rożnowskim na wschodzie oraz Beskidem Wyspowym na południu. Obszar ten rozciąga się na około 50 km z zachodu na wschód i ma powierzchnię około 700 km².
Topografia
Pogórze Wiśnickie graniczy na północy z progiem denudacyjnym Pogórza Karpackiego, a na południu z Beskidem Wyspowym. Zachodnią granicę wyznacza rzeka Raba, natomiast na wschodzie obszar sięga doliny Dunajca. Wysokości w regionie wahają się od 330 do 480 m n.p.m., a niektóre wzniesienia przekraczają 500 m.
Budowa geologiczna i rzeźba terenu
W regionie występują wydłużone, szerokie garby oddzielone wąskimi obniżeniami erozyjnymi. Płyną tu bystre potoki, a stoki mają spadki dochodzące do 20%. Budowa geologiczna obejmuje dolno- i górnokredowe utwory fliszowe, łupki kredowe oraz eoceńskie margle i piaskowce, pokryte osadami czwartorzędowymi. W północnej części dominują gleby pseudobielicowe. Badania lichenologiczne przeprowadzone w latach 1998-2000 wykazały obecność 163 gatunków porostów, w tym gatunków rzadkich i chronionych.
Szlaki turystyczne
- Niebieski szlak: Bochnia – Nowy Wiśnicz – Kamień-Grzyb – Paprotna – Rajbrot – Łopusze – Przełęcz Rozdziele – Widoma – góra Kamionna – Pasierbiecka Góra – Tymbark.
- Szlak z Rajbrotu przez Dominiczną Górę, Piekarską Górę, Szpilówkę i Bukowiec.
- Szlak z Biadolin Szlacheckich przez Dębno, wzgórze Dąbrowa, Jaworsko, górę Wolnicę do Melsztyna.
- Szlak z Wojnicza przez Wielką Wieś na Panieńską Górę.
