Podporucznik marynarki
Podporucznik marynarki (ppor. mar.) to stopień oficerski w polskiej Marynarce Wojennej, odpowiadający podporucznikowi w innych rodzajach sił zbrojnych. Jest to najniższy stopień oficerski w marynarce, wprowadzony w 1921 roku.
Geneza
Termin „porucznik” został zapożyczony z wojsk lądowych, gdzie oznaczał zastępcę dowódcy. W marynarkach wojennych, porucznicy pełnili rolę zastępców kapitanów, a ich funkcje obejmowały również dowodzenie jednostkami pomocniczymi. W Polsce tytuł ten odnosił się do dowództwa piechoty morskiej i grup abordażowych. W XIX wieku wprowadzono stopień podpocznika, który szybko rozpowszechnił się w innych flotach.
Użycie i historia
W Polsce stopień podporucznika marynarki formalnie ustanowiono w 1921 roku. Jego miejsce w hierarchii wojskowej usytuowane było pomiędzy bosmanem floty a kapitanem marynarki. W 1934 roku zmieniono stopień bosmana floty na chorążego marynarki, co wpłynęło na hierarchię w siłach morskich. W latach 1956-1963 podporucznik marynarki znów stał się najniższym stopniem oficerskim, a od 1963 roku pod nim znajdują się stopnie chorążych.
Stopień podporucznika marynarki jest klasyfikowany w grupie uposażenia nr 11 i w kodzie NATO oznaczany jako OF-01.
Odpowiedniki w innych krajach
W innych marynarkach wojennych podporucznik marynarki ma następujące odpowiedniki:
- Acting Sub-Lieutenant – Wielka Brytania
- Ensign – Stany Zjednoczone
- Lejtnant – Rosja
- Leutnant zur See – Niemcy
- Alférez de fragata – Hiszpania
- Guarda-marinha ou Subtenente – Portugalia
- Enseigne de Vaisseau de 2ème Classe – Francja
- Fänrik – Szwecja
- Sottotenente di Vascello – Włochy
- Luitenant ter zee der 3e klasse – Holandia
Podporucznik marynarki jest zatem kluczowym stopniem w hierarchii polskiej Marynarki Wojennej, z bogatą historią i analogiami w innych siłach morskich na całym świecie.
