Podbiał pospolity
Podbiał pospolity (Tussilago farfara) to roślina z rodziny astrowatych, występująca głównie w Europie, Azji oraz północnej Afryce. Gatunek ten został także zawleczony do Ameryki Północnej, Indii i na Daleki Wschód.
Morfologia
Roślina osiąga do 30 cm wysokości. Posiada bladożółtą lub bladozieloną łodygę, pokrytą łuskowatymi liśćmi. Kłącze jest cienkie i czołgające się, sięgające do 1 m. Liście są duże, okrągławo-sercowate z ząbkowanym brzegiem, a kwiaty tworzą małe, złocistożółte koszyczki.
Biologia i ekologia
Podbiał pospolity jest byliną, która kwitnie od marca do maja, zanim pojawią się liście. W trakcie swojego wzrostu jest atakowany przez różne grzyby.
Zastosowanie
Roślina lecznicza
Liście podbiału (Folium Farfarae) są głównie surowcem śluzowym, zawierającym 7-8% kwaśnego śluzu, garbniki, flawonoidy, cholinę oraz sole mineralne. Kwiaty podbiału zawierają więcej flawonoidów, co sprawia, że mają silniejsze działanie rozkurczowe.
Działanie
- Liście: stosowane w stanach zapalnych dróg oddechowych, działają osłaniająco i ściągająco.
- Kwiaty: działają rozkurczowo, jednak słabiej powlekająco i ściągająco.
Działanie niepożądane
Może wystąpić hepatotoksyczność spowodowana alkaloidem senkirkiną, szczególnie w surowcach z Australii i Norwegii.
Sposób użycia
Odwar z liści: 1 łyżkę liści zalać 350 ml ciepłej wody, gotować 3 minuty, odstawić na 10 minut, a następnie przecedzić. Stosować 3-5 razy dziennie. Można używać do okładów na skórę.
Zbiór i suszenie
Liście zbiera się wiosną i latem, suszy w cieniu. Koszyczki zbiera się i suszy w temperaturze do 40 °C.
