Pluskwa domowa
Pluskwa domowa (Cimex lectularius) to niewielki owad z rodziny pluskwowatych, który żywi się krwią ssaków, w tym ludzi. W przeszłości niemal całkowicie wytępiona, obecnie znów się pojawia, zwłaszcza w warunkach domowych, gdzie staje się uciążliwa poprzez nocne żerowanie.
Budowa
Pluskwa osiąga długość 4–6 mm i szerokość około 3 mm. Jej ciałko jest spłaszczone, owalne i czerwonobrunatne, co sprzyja kamuflażowi w otoczeniu. Owad posiada narządy gębowe typu kłująco-ssącego, co umożliwia mu pobieranie krwi.
Oczy i czułki
Małe oczy pluskwy pozwalają jej na orientację w ciemności, co jest istotne przy poszukiwaniu ofiary. Dzięki wrażliwym czułkom potrafi wykrywać zapach oraz ciepło ciała żywiciela.
Stopy i ssawka
Każda stopa pluskwy ma dwa haczyki, które pozwalają jej wspinać się po różnych powierzchniach. Jej aparat gębowy, podobny do igły, jest schowany pod ciałem, gdy nie jest używany.
Zachowanie i cykl życiowy
Samica pluskwy składa 250-500 jaj, a rozwój od jaja do dorosłego osobnika trwa 1-2 miesiące w warunkach pokojowych. Pluskwy mogą żywić się krwią co kilka dni, a w przypadku braku żywiciela przetrwać nawet kilka miesięcy. Dodatkowo potrafią hibernować przez dłuższy czas.
Środowisko i występowanie
Pluskwy zamieszkują środowisko ludzkie, często znajdując się w łóżkach, tapicerowanych meblach, szczelinach ścian, zasłonach oraz żaluzjach.
Wykrywanie i zwalczanie
W obliczu zagrożenia pluskwa wydziela oleisty płyn o zapachu przypominającym kolendrę siewną. Zwalczanie tych owadów wymaga skutecznych metod, aby zapobiec ich rozprzestrzenieniu.
