Pitirim – Patriarcha Moskiewski
Pitirim, ósmy patriarcha moskiewski i całej Rusi, pełnił swój urząd od lipca 1672 do kwietnia 1673. Przed objęciem patriarchy był metropolitą krutickim i administratorem Patriarchatu Moskiewskiego podczas nieobecności patriarchy Nikona.
Wczesna działalność
Pitirim pochodził z Suzdala, gdzie rozpoczął swoją karierę jako przełożony monasteru Przemienienia Pańskiego. W latach 1654-1655 pełnił funkcję w Monasterze Nowospasskim, a następnie został metropolitą krutickim. Jego działalność cechowała pobożność i umiarkowane podejście w sprawach wewnętrznych Kościoła.
Konflikt z patriarchą Nikonem
W 1658 roku doszło do konfliktu między Pitirimem a Nikonem, który obłożył go ekskomuniką za zorganizowanie tradycyjnego przejazdu na ośle w czasie święta Wjazdu Chrystusa do Jerozolimy. Mimo ekskomuniki, Pitirim kontynuował swoje obowiązki, zyskując poparcie innych hierarchów oraz cara Aleksego I.
Udział w sądzie nad patriarchą Nikonem
Pitirim aktywnie uczestniczył w przygotowaniach do soboru, który miał potępić Nikona. Jego zeznania były kluczowe w procesie, co przyczyniło się do pozbawienia Nikona urzędów. Mimo nadziei na objęcie patriarchy, nowym zwierzchnikiem Kościoła został archimandryta Joazaf.
Patriarcha i ostatnie lata
Po śmierci Joazafa w lutym 1672, Pitirim został wybrany na patriarchę. Jego intronizacja miała miejsce 7 lipca 1672. W trakcie swojego krótkiego urzędowania, prosił cara o uwolnienie osób związanych z ruchem staroobrzędowym, jednak bezskutecznie. Zmarł w kwietniu 1673, zaledwie dziesięć miesięcy po objęciu urzędu, oddając faktyczną władzę metropolicie nowogrodzkiemu Joachimowi.
Pochówek
Pitirim został pochowany w soborze Zaśnięcia Matki Bożej na Kremlu w Moskwie.