Remington Model 51
Remington Model 51 to pistolet samopowtarzalny opracowany przez Remington Arms Company po I wojnie światowej. Jego konstrukcja była wynikiem decyzji o wprowadzeniu na rynek cywilny nowego modelu broni po zakończeniu produkcji pistoletów Colt M1911.
Historia
W czasie I wojny światowej Remington produkował pistolety Colt M1911 na zamówienie rządowe. Po wojnie, w 1918 roku, firma postanowiła rozszerzyć swoją ofertę i rozpoczęła produkcję Modelu 51. Projektantem broni był John D. Pedersen, który zastosował zasilanie nabojem 9 mm Short. Model 51 charakteryzował się odrzutem zamka półswobodnego, co zapewniało płynniejsze działanie automatyki w porównaniu do pistoletów z zamkiem swobodnym. Mimo jego zalet, wysoka cena produkcji wpłynęła na ograniczony popyt, co w 1927 roku doprowadziło do zakończenia produkcji.
Opis
Model 51 działał na zasadzie krótkiego odrzutu zamka półswobodnego, z jednorzędowym magazynkiem o pojemności 7 nabojów. Posiadał mechanizm uderzeniowy z kurkiem wewnętrznym oraz mechanizm spustowy bez samonapinania. W celu zapewnienia bezpieczeństwa, pistolet był wyposażony w automatyczny bezpiecznik chwytowy oraz bezpiecznik nastawny. Celownik był stały.
Podsumowanie
Remington Model 51 to przykład innowacyjnej broni z początku XX wieku, łączącej nowoczesne rozwiązania technologiczne z wyzwaniami rynkowymi. Mimo pozytywnych opinii, ostatecznie nie zyskał on większej popularności.
