Pistolet Makarowa (PM)
Pistolet Makarowa, produkowany od 1952 roku przez Iżewski Miechaniczeskij Zawod oraz KBP w Tuły, to samopowtarzalny pistolet kal. 9 mm, który stał się standardowym uzbrojeniem radzieckiej milicji. Jego konstrukcja bazuje na modelu Walther PP, jednak wprowadza liczne innowacje, takie jak uproszczony mechanizm samonapinania oraz wielozadaniowa sprężyna uderzeniowa. Pistolet PM jest znany z prostoty obsługi, wytrzymałości oraz niezawodności.
Konstrukcja
Pistolet działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego i wykorzystuje mechanizm spustowy typu Double Action. Posiada nastawny bezpiecznik oraz wykonany jest głównie ze stali, z wyjątkiem okładzin. Model PMM, wprowadzony na przełomie lat 80. i 90., dysponuje dwurzędowym magazynkiem na 12 naboi i stosuje mocniejszy nabój 9 × 18 mm PMM, co zwiększa prędkość pocisku, ale wpływa negatywnie na celność.
Wersje
ZSRR/Rosja
- Pistolet Makarowa (PM) – podstawowy model wojskowy
- PMM – ulepszona wersja
- IŻ 70-01 – model komercyjny
- IŻ 70-02 – z nastawną szczerbinką
- IŻ 70-17A – wersja w kalibrze .380 ACP
- IŻ 70-100 – cywilna wersja PMM
- Baikal 442 Sporting Pistol – nowoczesna wersja PMM
Chińska Republika Ludowa
- Type 59 – wersja wojskowa
- Norinco Sporting Pistol – wersja handlowa
NRD/Niemcy
- Pistolet M – standardowa wersja PM
- Pistolet Mk – eksperymentalna wersja .380 ACP
- Simson-Suhl Makarov – wersja po zjednoczeniu
Ludowa Republika Bułgarii/Bułgaria
- „Factory 10” – wersja wojskowa 9 × 18 mm
- Miltex Special Edition – wersja z wysokim połyskiem
Podsumowanie
Pistolet Makarowa to niezwykle popularny model, który przeszedł wiele modyfikacji i wersji na przestrzeni lat, zarówno w ZSRR, jak i w innych krajach. Jego niezawodność oraz prostota obsługi przyczyniły się do jego długotrwałej obecności na rynkach zbrojeniowych.