Lekki Karabin Tokariewa
Lekki karabin Tokariewa to prototyp radzieckiego pistoletu maszynowego, który powstał w latach 1927-1928. Broń ta nie była produkowana seryjnie, jednak stanowiła istotny krok w rozwoju uzbrojenia Armii Czerwonej.
Budowa i działanie
Prototyp skonstruowany przez Fiodora Tokariewa działał na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Zasilany był z 21-nabojowego magazynka, a jego kaliber wynosił 7,62 mm. Używano do niego amunicji rewolwerowej 7,62 × 38 mm R, stosowanej wcześniej w rewolwerze Nagant wz. 1895. Niestety, ta amunicja nie sprawdziła się w automatycznej broni, co prowadziło do częstych zacięć podczas prób.
Dane techniczne
- Kaliber: 7,62 mm
- Nabój: 7,62 × 38 mm R Nagant
- Długość: 805 mm
- Masa: 2,8 kg (bez magazynka)
- Szybkostrzelność teoretyczna: 1100-1200 strz./min
- Szybkostrzelność praktyczna: 40-100 strz./min
- Prędkość pocisku: 302 m/s
Historia i zakończenie prac
Prace nad bronią zakończono w 1928 roku, jednak problemy z niezawodnością i wydajnością amunicji sprawiły, że nie została ona wprowadzona do produkcji seryjnej. Pomimo to, projekt Tokariewa przyczynił się do późniejszych prac nad bronią automatyczną w ZSRR.
