Pistolet maszynowy Sterling
Pistolet maszynowy Sterling to brytyjska broń zasilana nabojem 9 × 19 mm Parabellum, zaprojektowana przez Wiliama Patchetta w 1942 roku. Produkcja rozpoczęła się w 1944 roku w zakładach Sterling Armament Co. Ltd., gdzie wytworzono pierwsze 20 egzemplarzy. Pomimo początkowych opóźnień, pierwsze modele trafiły do wojska dopiero w marcu 1945 roku.
Historia
Po II wojnie światowej armia brytyjska początkowo nie była zainteresowana nowym wzorem pistoletu maszynowego, gdyż w magazynach znajdowały się miliony pistoletów Sten. Jednakże, dzięki wprowadzanym przez Patchetta ulepszeniom, pistolet Patchett Mk. III został przyjęty do uzbrojenia jako L2A1 18 września 1953 roku. Pomimo formalnego wycofania Stenów, były one używane podczas kryzysu sueskiego w 1956 roku, co skłoniło władze do zamówienia większej ilości Sterlingów.
W ciągu lat powstały różne wersje Sterlinga, w tym L2A2 w 1955 roku oraz L2A3 w 1956 roku, z wariantem wyciszonym L34A1. Pistolet był używany przez wojsko i policję w wielu krajach, w tym w Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Indiach i Malezji, a także w konfliktach, takich jak wojna indyjsko-pakistańska i wojna o Falklandy-Malwiny.
Opis techniczny
Pistolet maszynowy Sterling działa na zasadzie odrzutu zamka swobodnego. Jego konstrukcja obejmuje rurową komorę zamkową połączoną z osłoną lufy. Zasilanie odbywa się z magazynka o pojemności 34 nabojów, umieszczonego z lewej strony broni. Sterling umożliwia prowadzenie ognia zarówno pojedynczego, jak i ciągłego, i jest wyposażony w celownik przerzutowy na 100 i 200 jardów. Dodatkowo, posiada składana kolbę oraz możliwość montażu bagnetu.
Wersje
- Patchett Mk II
- Sterling Mk III (L2A1)
- Sterling L2A2
- Sterling L2A3
- Sterling L34A1 (Police Sterling Carabine Mark 5)
Podobnym konstrukcyjnie pistoletom maszynowym jest australijski F1, różniący się głównie usytuowaniem gniazda magazynka.
Bibliografia
- Linki zewnętrzne: world.guns.ru
