Pistolet Ballester-Molina/Ballester-Rigaud
Ballester-Molina to argentyński pistolet samopowtarzalny, produkowany od 1938 roku przez Hispano Argentina de Automotives SA (HAFDASA) na licencji Colt M1911, przeznaczony dla armii i policji argentyńskiej.
Historia
Argentyńska armia od I wojny światowej korzystała z amerykańskich pistoletów Colt M1911. W latach 1914-1942 dostarczono znaczne ilości tych pistoletów, w tym 38 000 sztuk wyprodukowanych w Fábrica Militar de Armas Portátiles „Domingo Matheu”.
W 1929 roku Arturo Ballester i Eugenio Molina założyli w Buenos Aires HAFDASA, która pierwotnie zajmowała się produkcją ciężarówek i autobusów. W 1936 roku rozpoczęto prace nad bronią palną, co doprowadziło do zamówienia na pistolet w kalibrze .45 ACP, wzorowanym na Colt M1911.
Podczas prac nad Ballester-Molina zmodyfikowano mechanizm spustowy i rezygnowano z charakterystycznego dla Colta bezpiecznika. Pistolet działał na zasadzie krótkiego odrzutu lufy i był wyposażony w mechanizm spustowy typu Single Action.
Pistolet przyjęto jako broń służbową w 1938 roku pod nazwą Pistola Automatica Calibre .45 Ballester-Rigaud, Modelo DGME 1938. W latach 1940-1942 zmieniono nazwę na Ballester-Molina i wprowadzono plastikowe okładziny chwytu.
W 1940 roku Brytyjska Komisja Zakupów złożyła zamówienie na 10 000 egzemplarzy pistoletów, które były używane przez brytyjskich agentów i żołnierzy w Afryce Północnej. Produkcja dla Wielkiej Brytanii trwała do połowy 1944 roku.
W latach 1940-1953 HAFDASA produkowała także pistolety Ballester-Molina w kalibrze .22 Long Rifle jako broń treningową. Ostatecznie w 1990 roku pistolety te zostały wycofane z uzbrojenia, a pozostałe egzemplarze sprzedano na rynku cywilnym.
Łączna produkcja pistoletów Ballester-Molina szacowana jest na 80 000 do 90 000 sztuk. Broń ta była także eksportowana do Boliwii, Kolumbii, Peru, Urugwaju i Wenezueli.
Bibliografia
- Gherovici, Alex, Military Pistols of Argentina, Self Published, 1994.
- Gangarosa Jr., Gene, Argentina’s Ballester-Molina pistol, Guns Magazine, 2001.
