Piotrkowska Kolej Wąskotorowa
Piotrkowska Kolej Wąskotorowa, znana także jako Piotrkowska Kolej Dojazdowa, była zlikwidowaną kolejką, która działała w latach 1902–1991. Głównym celem jej funkcjonowania był transport wapna z Sulejowa do Piotrkowa Trybunalskiego, a w latach 1991–2004 pełniła rolę kolejki turystycznej.
Historia
Plany budowy kolei powstały w 1895 roku, a zezwolenie na budowę uzyskano w 1896 roku. Po 22 miesiącach budowy, pierwszy pociąg wyruszył 5 października 1902 roku, a pełna trasa została otwarta 16 listopada tego samego roku. Kolej zarządzana była przez różne towarzystwa, a w 1948 roku została znacjonalizowana i włączona do PKP.
W wyniku II wojny światowej i zniszczeń, trasę skrócono do przystanku Kępki. W latach 80. spadek przewozów pasażerskich doprowadził do zamknięcia ruchu pasażerskiego w 1986 roku i wstrzymania ruchu towarowego w 1990 roku. W 1990 roku powstało Towarzystwo Przyjaciół Kolejki Wąskotorowej, które starało się uratować kolej przed likwidacją.
W 2008 roku, po rozbiórkach torów, zorganizowano pożegnanie kolei, a działalność towarzystwa została zakończona w 2010 roku.
Tabor
W początkowym okresie, park taborowy składał się z lokomotyw parowych oraz wagonów towarowych i pasażerskich. Po II wojnie światowej wprowadzono nowe lokomotywy, a w 1963 roku jako pierwsza w Polsce wprowadzono transportery. Ostatni kurs pociągu pasażerskiego odbył się 30 września 1986 roku.
Okres TPKWP-S
Po wpisaniu stacji do rejestru zabytków, Towarzystwo Przyjaciół Kolei Wąskotorowej gromadziło tabor na stacji. W skład taboru weszły lokomotywy oraz wagony, z których część została później sprzedana na złom.
Stacje
- Piotrków Trybunalski Wąskotorowy
- Milejówka
- Starostwo
- Bugaj Piotrkowski
- Uszczyn
- Przygłów
- Polanka
- Sulejów
- Sulejów Pilica
- Sulejów Klasztor
- Sulejów Tartak
