Piotr Zbylitowski
Piotr Zbylitowski herbu Strzemię (1569-1649) był polskim poetą, satyrykiem oraz urzędnikiem. Pełnił funkcje dworzanina, podsędka i sędziego ziemskiego krakowskiego. Zmarł 13 października 1649 roku w Krakowie.
Życiorys
Urodził się jako syn Jana, rotmistrza husarskiego, oraz Barbary z Ujejskich. Edukację rozpoczął w Krakowie. W 1585 roku został dworzaninem Stanisława Górki, a potem kasztelana nakielskiego. W 1593 roku brał udział w poselstwie do Zygmunta III w Szwecji. Po powrocie ożenił się z Barbarą Słupską i osiedlił w Marcinkowicach. Był posłem na sejm w 1627 roku i przewodniczył sejmikowi w Proszowicach w 1629 roku. W 1633 roku objął urząd podsędka, a w 1645 roku sędziego ziemskiego. Pochowany jest w Kościele Mariackim w Krakowie.
Twórczość
Piotr Zbylitowski był autorem satyrycznych dialogów, w których krytykował szlachtę i analizował obyczaje. Jego najbardziej znanym dziełem jest Rozmowa szlachcica polskiego z cudzoziemcem (1600).
Ważniejsze dzieła
- Rozmowa szlachcica polskiego z cudzoziemcem, Kraków 1600
- Przygana wymyślnym strojom białogłowskim, Kraków 1600
- Patricius, Kraków 1602
- Schadzka ziemiańska, Kraków 1605
Wydania zbiorowe
- Niektóre poezje Andrzeja i Piotra Zbylitowskich, wyd. K.J. Turowski, Kraków 1860
Materiały
- Akta sejmikowe województwa krakowskiego, t. 2: 1621–1660, wyd. A. Przyboś, Kraków 1955
- Akt nominacji Stanisława Chrząstowskiego na podsędka krakowskiego, dat. Warszawa 2 lipca 1645
Bibliografia
Bibliografia Literatury Polskiej – Nowy Korbut, t. 3, Warszawa 1965, s. 446-447.
Linki zewnętrzne
Dzieła Piotra Zbylitowskiego w bibliotece Polona