Piotr Tylicki – Życiorys
Piotr Tylicki herbu Lubicz (1543-1616) był biskupem krakowskim w latach 1607-1616, a wcześniej pełnił funkcje biskupa kujawskiego (1604-1606), warmińskiego (1600-1603) oraz chełmińskiego (1595-1600). Był także podkanclerzym koronnym (1598-1604) oraz sekretarzem królewskim.
Pochodził z niezamożnej szlachty, jako syn wójta Kowala. Studiował prawo na Akademii Krakowskiej, a w wieku 45 lat przyjął święcenia diakonatu. W kancelarii królewskiej, w czasach Stefana Batorego, został sekretarzem królewskim, zdobywając liczne beneficja kościelne, w tym kanonikat w kilku diecezjach.
Kariera Kościelna
- 1591 – Nominacja na referendarza koronnego.
- 1595 – Biskup chełmiński, administracja diecezji pomezańskiej, wprowadzenie jezuitów do Torunia.
- 1600 – Biskup warmiński, prowadzenie dyplomacji w sprawie koalicji antyszwedzkiej.
- 1604 – Biskup kujawsko-pomorski.
- 1607 – Biskup krakowski, gdzie realizował reformy soboru trydenckiego.
W diecezji krakowskiej Tylicki dbał o dyscyplinę duchowieństwa, wspierał Akademię Krakowską oraz lokalne instytucje, fundując m.in. stypendium dla studentów z Warmii.
Działalność na Rzecz Społeczności
W 1612 roku nadał prawa miejskie Miastku, ustanowił herb oraz przywileje, a także ufundował szkołę parafialną i kościół, co przyczyniło się do rozwoju miejscowości. Z wdzięczności za jego działania, mieszkańcy zmienili nazwę miejscowości na Tylicz.
Podsumowanie
Piotr Tylicki pozostawił po sobie znaczący ślad w historii Polski jako biskup, reformator i mecenas kultury. Jego działalność przyczyniła się do rozwoju diecezji, a także do wzmocnienia roli Kościoła w społeczeństwie.
Bibliografia
- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, Olsztyn 1988.
