Piotr II Spokojny
Piotr II, znany jako Spokojny (port. Pedro o Pacífico), był królem Portugalii z dynastii Bragança od 1683 roku. Urodził się 26 kwietnia 1648, a zmarł 9 grudnia 1706 roku. Wcześniej pełnił funkcję regenta od 1668 roku.
Życiorys
Piotr II był drugim synem Jana IV i Ludwiki de Guzman. Po uznaniu niepodległości Portugalii przez Hiszpanię, został wyznaczony na regenta, aby zastąpić swojego chorego brata Afonso VI. Po wyizolowaniu brata i jego śmierci, Piotr objął tron. Odkrycie srebra w Brazylii znacząco zwiększyło skarbiec królewski, co umożliwiło mu samodzielne rządy i rozwiązanie parlamentu w 1697 roku.
Początkowo Piotr wspierał Francję w wojnie o sukcesję hiszpańską (1702–1715), jednak 16 maja 1703 roku zawarł traktat Methuena z Wielką Brytanią. Porozumienie to przyznało obustronne przywileje handlowe, co przyczyniło się do wzrostu wpływów brytyjskich na portugalską gospodarkę. W grudniu 1703 roku podpisano także układ wojskowy między Portugalią, Habsburgami austriackimi i Wielką Brytanią, przygotowujący wspólną inwazję na Hiszpanię. Choć udało się zająć Madryt, sojusznicy szybko zostali z niego wyparci.
Życie osobiste
Po objęciu tronu, Piotr II unieważnił małżeństwo swojego brata z Marią Franciszką Sabaudzką, z którą następnie sam się ożenił. Para miała córkę, księżniczkę Izabelę Ludwikę, znaną jako Sempre-Noiva, z uwagi na liczne nieudane próby jej wydania za mąż. Królowa zmarła wkrótce po narodzinach córki. Piotr ponownie się ożenił, tym razem z Marią Zofią, córką elektora Palatynatu Reńskiego. Para miała sześcioro dzieci, w tym przyszłego króla Jana V oraz Don Emanuela.
Podsumowanie
Piotr II Spokojny był znaczącą postacią w historii Portugalii, która wprowadziła kraj w nową erę dzięki swoim decyzjom politycznym i małżeńskim. Jego panowanie, mimo wyzwań, przyczyniło się do umocnienia pozycji Portugalii w Europie.
