„`html
Piotr II – Ostatni cesarz Brazylii
Piotr II (port. Pedro II; ur. 2 grudnia 1825 w Rio de Janeiro, zm. 5 grudnia 1891 w Paryżu) był ostatnim cesarzem Brazylii i jedynym rodowitym monarchą tego kraju.
Panowanie
W wieku 5 lat Piotr II objął tron po abdykacji swojego ojca, Piotra I, który walczył w Portugalii. Władza w Brazylii była sprawowana przez regentów do 1840 roku, kiedy to, w wieku 14 lat, Piotr II przejął pełnię władzy i został koronowany 18 lipca 1841 roku.
Życie rodzinne
W 1843 roku poślubił księżniczkę Teresę Burbon, z którą miał czwórkę dzieci:
- Alfons (1845-1847)
- Izabela (1846–1921), regentka Brazylii
- Leopoldyna Teresa (1847-1871)
- Piotr Alfons (1848-1850)
Władca liberalny
Piotr II rządził przez 58 lat, kierując się hasłem „União e Indústria” („Unia i przemysł”). W tym czasie Brazylia stała się państwem przemysłowym, ale również uzależniła się od eksportu kawy, co prowadziło do kryzysów ekonomicznych.
Jego polityka wewnętrzna przyniosła stabilizację, jednak działania na arenie międzynarodowej były kontrowersyjne, prowadząc do wojen z Argentyną, Paragwajem i Urugwajem. Piotr II podjął kroki w celu zniesienia niewolnictwa, co ostatecznie miało miejsce w 1888 roku za sprawą jego córki Izabeli.
Mimo popularności, cesarz został zmuszony do abdykacji 15 listopada 1889 roku przez juntę wojskową. Zmarł 5 grudnia 1891 roku w Paryżu. W 1922 roku jego prochy sprowadzono do Brazylii.
Odznaczenia
Piotr II był odznaczony licznymi orderami, w tym:
- Order Cesarski Piotra I
- Order Krzyża Południa
- Order Lwa Niderlandzkiego
- Legia Honorowa (Francja)
- Order Orła Białego (Rosja)
Podsumowanie
Piotr II był znaczącą postacią w historii Brazylii, której panowanie charakteryzowało się zarówno rozwojem gospodarczym, jak i kontrowersjami politycznymi. Jego liberalne podejście do rządzenia oraz dążenie do modernizacji kraju miały długotrwały wpływ na przyszłość Brazylii.
„`
