„`html
Piotr Wasiljewicz Fiedotow
Piotr Wasiljewicz Fiedotow (ur. w Petersburgu, zm. 19 września 1963 w Moskwie) był radzieckim funkcjonariuszem organów bezpieczeństwa, wywiadu i kontrwywiadu, pełniącym m.in. funkcję szefa kontrwywiadu w różnych instytucjach państwowych ZSRR oraz osiągającym stopień generała porucznika.
Życiorys
Fiedotow rozpoczął swoją karierę w organach bezpieczeństwa na przełomie lat 20. i 30. XX wieku w OGPU. Po reorganizacji władzy stał na czele Wydziału 2 Głównego Zarządu Bezpieczeństwa Państwowego. W 1940 roku uczestniczył w zbrodni katyńskiej, odpowiadając za masowe mordy na polskich jeńcach wojennych.
W kolejnych latach Fiedotow pełnił szereg kluczowych ról, w tym:
- Szef kontrwywiadu w Ludowym Komisariacie Bezpieczeństwa Państwowego (NKWD)
- Szef I Zarządu Głównego Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego (MGB)
- Zastępca przewodniczącego Komitetu Informacji
- Szef II Zarządu Głównego w KGB
Po odejściu na emeryturę w 1959 roku, Fiedotow pozostał związany z instytucjami bezpieczeństwa do końca swojego życia.
Odznaczenia
Fiedotow był wielokrotnie odznaczany za swoje zasługi, w tym:
- Order Lenina (dwukrotnie)
- Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
- Order Kutuzowa I klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy (dwukrotnie)
- Medale za obronę Moskwy i Kaukazu
- Medal jubileuszowy „XX lat Robotniczo-Chłopskiej Armii Czerwonej”
Bibliografia
- Nikita Pietrow, Stalinowski kat Polski Iwan Sierow, Warszawa 2013.
- Źródła internetowe: knowbysight.info, hrono.ru, svr.gov.ru
„`
