Pierwszy rząd Marka Belki (2004)
Pierwszy rząd Marka Belki został powołany przez prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego 2 maja 2004 roku, po dymisji rządu Leszka Millera. Był to rząd mniejszościowy koalicji SLD-UP.
Exposé i wotum zaufania
14 maja 2004 Marek Belka wygłosił exposé programowe, jednak nie uzyskał wotum zaufania w Sejmie. Głosowanie zakończyło się wynikiem 188 głosów za i 262 przeciw. Rząd poparły kluby SLD, Unii Pracy oraz część posłów niezrzeszonych, natomiast przeciwko głosowały kluby m.in. Platformy Obywatelskiej, Prawa i Sprawiedliwości oraz Polskiego Stronnictwa Ludowego.
Skład Rady Ministrów
- Marek Belka (SLD) – prezes Rady Ministrów
- Jerzy Hausner (SLD) – wiceprezes Rady Ministrów, minister gospodarki i pracy
- Izabela Jaruga-Nowacka (UP) – wiceprezes Rady Ministrów
- Włodzimierz Cimoszewicz (SLD) – minister spraw zagranicznych
- Sławomir Cytrycki (SLD) – minister-członek Rady Ministrów
- Waldemar Dąbrowski (bezpartyjny) – minister kultury
- Ryszard Kalisz (SLD) – minister spraw wewnętrznych i administracji
- Michał Kleiber (bezpartyjny) – minister nauki i informatyzacji
- Wojciech Olejniczak (SLD) – minister rolnictwa i rozwoju wsi
- Krzysztof Opawski (bezpartyjny) – minister infrastruktury
- Krzysztof Pater (bezpartyjny) – minister polityki społecznej
- Andrzej Raczko (bezpartyjny) – minister finansów
- Wojciech Rudnicki (PSL) – minister zdrowia
- Marek Sadowski (bezpartyjny) – minister sprawiedliwości
- Mirosław Sawicki (bezpartyjny) – minister edukacji narodowej i sportu
- Jacek Socha (bezpartyjny) – minister skarbu państwa
- Jerzy Swatoń (bezpartyjny) – minister środowiska
- Jerzy Szmajdziński (SLD) – minister obrony narodowej
Po nieuzyskaniu wotum zaufania, prezydent przyjął dymisję Rady Ministrów i powierzył jej obowiązki do czasu powołania nowego gabinetu.
Podsumowanie
Rząd Marka Belki był znaczącym wydarzeniem w polskiej polityce w 2004 roku, mimo że nie uzyskał wotum zaufania, co zakończyło jego działalność w krótkim czasie po powołaniu.
