Pierre Bérégovoy
Pierre Bérégovoy (1925-1993) był francuskim politykiem, członkiem Partii Socjalistycznej, parlamentarzystą i premierem Francji w latach 1992-1993. Urodził się w Déville-lès-Rouen jako syn emigranta z Imperium Rosyjskiego i Francuzki. Po ukończeniu edukacji zawodowej rozpoczął pracę w SNCF i aktywnie uczestniczył w ruchu oporu podczas II wojny światowej. Uzyskał dyplom z zakresu organizacji pracy na wydziale prawa w Strasburgu i przez wiele lat pracował dla Gaz de France.
Kariera polityczna
Bérégovoy był związany z Francuską Sekcją Międzynarodówki Robotniczej oraz Zjednoczoną Partią Socjalistyczną. W 1969 roku dołączył do nowo powołanej Partii Socjalistycznej, gdzie pełnił różne funkcje, w tym sekretarza krajowego ds. społecznych. Był bliskim współpracownikiem François Mitterranda, uczestnicząc w jego kampaniach prezydenckich oraz pełniąc rolę sekretarza generalnego administracji prezydenckiej w latach 1981-1982.
Pełnił funkcje ministra w kilku rządach, m.in. ministra spraw społecznych, ministra gospodarki i finansów, a od kwietnia 1992 roku był premierem. Jego kadencja przypadła na trudny okres dla Partii Socjalistycznej, która zmagała się z kryzysem i skandalami finansowymi. W wyborach parlamentarnych w marcu 1993 roku socjaliści doznali znacznej porażki, tracąc większość w Zgromadzeniu Narodowym.
Śmierć i kontrowersje
Bérégovoy popełnił samobójstwo 1 maja 1993 roku, kilka tygodni po zakończeniu kadencji. W jego śmierci nie znaleziono dowodów na udział osób trzecich. Był w trudnej sytuacji psychicznej po przegranych wyborach oraz w związku z postępowaniem dotyczącym pożyczki od znajomego przedsiębiorcy. W późniejszych latach pojawiły się teorie sugerujące morderstwo, jednak nie znalazły one potwierdzenia.
Życie prywatne
Był żonaty z Gilberte i miał troje dzieci. Otrzymał Order Narodowy Zasługi I klasy za swoją działalność polityczną.
Skład rządu Pierre’a Bérégovoy
- Premier: Pierre Bérégovoy
- Minister stanu, minister edukacji narodowej: Jack Lang
- Minister stanu, minister spraw zagranicznych: Roland Dumas
- Minister stanu, minister służb publicznych: Michel Delebarre
- Minister sprawiedliwości: Michel Vauzelle
- Minister spraw wewnętrznych: Paul Quilès
- Minister obrony: Pierre Joxe (do marca 1993), Pierre Bérégovoy (w marcu 1993)
- Minister gospodarki i finansów: Michel Sapin
- Minister budżetu: Michel Charasse (do października 1992), Martin Malvy (od października 1992)
- Minister środowiska: Ségolène Royal
- Minister zaopatrzenia i transportu: Jean-Louis Bianco
- Minister przemysłu: Dominique Strauss-Kahn
- Minister pracy: Martine Aubry
- Minister rolnictwa: Louis Mermaz (do października 1992), Jean-Pierre Soisson (od października 1992)
- Minister spraw społecznych: René Teulade
- Minister zdrowia: Bernard Kouchner
- Minister ds. młodzieży i sportu: Frédérique Bredin
