Piawa – charakterystyka rzeki
Piawa (wł. Piave, łac. Plavis) to rzeka w północno-wschodnich Włoszech o długości 220 km. Jej źródło znajduje się w Alpach przy granicy z Austrią, a rzeka płynie w kierunku południowo-wschodnim, kończąc swój bieg w Zatoce Weneckiej Morza Adriatyckiego.
Rola w I wojnie światowej
Piawa odegrała istotną rolę podczas I wojny światowej, będąc główną linią obrony włoskiego frontu po serii dwunastu nierozstrzygniętych bitew nad Isonzo.
15 czerwca 1918 roku Austriacy rozpoczęli bitwę nad Piawą, która była poprzedzona intensywnym przygotowaniem artyleryjskim. W trakcie walk użyto gazów bojowych, a austriacki sztab miał nadzieję na przełamanie włoskiej obrony i dalszy marsz na południe.
W odpowiedzi, 19 czerwca Włosi przeszli do kontruderzenia, co doprowadziło do wyparcia przeciwnika z zajętych terenów. Bitwa zakończyła się 25 czerwca i stała się symbolem upadku monarchii Austro-Węgierskiej, ukazując jej słabości zarówno militarne, jak i wewnętrzne.
Podsumowanie
- Długość rzeki: 220 km
- Źródło: Alpy, granica z Austrią
- Ujście: Zatoka Wenecka, Morze Adriatyckie
- Kluczowa rola w I wojnie światowej
- Bitwa nad Piawą: 15-25 czerwca 1918
Przypisy
- Kategoria: Rzeki we Włoszech
- Kategoria: Zlewisko Morza Adriatyckiego
