Philip Noel-Baker

Philip John Noel-Baker

Philip John Noel-Baker (1 listopada 1889 – 8 października 1982) był brytyjskim politykiem, dyplomatą, prawnikiem oraz laureatem Pokojowej Nagrody Nobla. Urodził się w Londynie, jako syn kwakra Josepha Allena Bakera. Po ukończeniu studiów na Uniwersytecie w Cambridge, gdzie był przewodniczącym Cambridge Union Society, zyskał uznanie jako lekkoatleta, zdobywając srebrny medal na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku oraz pełniąc rolę kapitana ekipy brytyjskiej na igrzyskach w Paryżu w 1924 roku.

Kariera zawodowa

Noel-Baker służył w I wojnie światowej, organizując jednostki sanitarne i zdobywając liczne odznaczenia. Po wojnie brał udział w konferencji pokojowej w Paryżu oraz w formowaniu Ligi Narodów, gdzie pracował jako sekretarz u lorda Roberta Cecila i Erica Drummonda. W latach 1924–1929 wykładał prawo międzynarodowe na Uniwersytecie Londyńskim, a później na Uniwersytecie Yale.

W polityce rozpoczął karierę w 1924 roku, reprezentując Partię Pracy. Został wybrany do Izby Gmin w 1929 roku, gdzie zasiadał do 1931 roku, a następnie w latach 1936–1970. W czasie II wojny światowej pełnił funkcję prywatnego sekretarza premiera Winstona Churchilla, a po wojnie był ministrem w różnych resortach, w tym Ministerstwie Spraw Zagranicznych oraz Ministerstwie Lotnictwa.

Noel-Baker był aktywnym uczestnikiem prac w ONZ i współtworzył Kartę Narodów Zjednoczonych. W 1959 roku otrzymał Pokojową Nagrodę Nobla za działania na rzecz pokoju i rozbrojenia.

Życie osobiste

Philip Noel-Baker ożenił się w 1915 roku z Irene Noel, z którą miał syna, Francisa, również związanego z polityką.

Publikacje

• Disarmament (1926)
• The Arms Race. A Programme for World Disarmament (1958)

Podsumowanie

Philip John Noel-Baker był wybitną postacią w historii Wielkiej Brytanii, łączącą karierę sportowca, polityka i dyplomaty. Jego wkład w tworzenie międzynarodowych instytucji oraz dążenie do pokoju na świecie pozostają ważnymi elementami jego dziedzictwa.