Litera Phi
Phi (φ, Φ) to dwudziesta pierwsza litera alfabetu greckiego. W greckim systemie liczbowym reprezentuje liczbę 500. W polskim języku, od XIII do połowy XVI wieku, stosowano ją do zapisu samogłosek nosowych, jako alternatywę dla brakujących znaków w alfabecie łacińskim.
Reklama
Przykłady użycia phi w polskich tekstach historycznych obejmują:
- φ w „Kazaniach świętokrzyskich”: „Ta sloua pise mφdry Salomon”
- ϕ w „Psałterzu floriańskim”: „Slawϕ krolewstwa twego powedzϕ, y mocz twoyϕ molwycz bϕdϕ” (Ps 144, 11)
Użycie jako symbolu
Litera phi pełni różne funkcje w matematyce i fizyce:
Reklama
Φ
- Symbol średnicy
- Strumień świetlny
- Strumień indukcji magnetycznej
- Dystrybuanta rozkładu normalnego
φ
- Szerokość geograficzna
- Funkcja charakterystyczna rozkładu prawdopodobieństwa
- Liczba phi
- Funkcja φ (funkcja Eulera)
- Mezon φ
- Potencjał elektryczny
- Przesunięcie fazowe
Kodowanie
W Unicode litera phi jest zakodowana, a w LaTeX-u używa się dla niej odpowiedniego znacznika.
Reklama
