Phalaropus

Rodzaj Phalaropus

Rodzaj Phalaropus należy do podrodziny brodźców (Tringinae) w rodzinie bekasowatych (Scolopacidae). Obejmuje gatunki ptaków zamieszkujących brzegi zbiorników wodnych tundry w Ameryce Północnej i Eurazji, które zimują na morskich wybrzeżach lub na pełnym morzu.

Morfologia

Ptaki te mają długość ciała od 18 do 22 cm, rozpiętość skrzydeł wynoszącą 32–41 cm, oraz masę ciała od 20 do 77 g. Samice są większe od samców, a ich ubarwienie w sezonie lęgowym charakteryzuje się elementami czerwieni, bieli, szarości i czerni. Posiadają cienkie dzioby, duże oczy oraz palce pokryte płatkami skórnymi.

Pożywienie

Płatkonogi żerują w płytkiej wodzie oraz na wybrzeżach, głównie na owadach, takich jak ochotkowate i komarowate, ale także na chruścikach, ślimakach, planktonie, meduzach, małych rybach i skorupiakach. Przy żerowaniu na wodzie, zataczają kręgi, co powoduje wypływanie organizmów z głębi wody.

Lęgi

Płatkonogi gniazdują zarówno samotnie, jak i w koloniach. Samice, które są bardziej kolorowe, przylatują na tereny lęgowe wcześniej niż samce. Cechą charakterystyczną jest krótkotrwałość par, które jednak nie oddalają się od siebie. W jednym lęgu samica składa cztery jaja o oliwkowopłowej barwie z plamkami. Inkubacja trwa 16–24 dni, a młode opuszczają gniazdo w ciągu kilku godzin od wyklucia, opiekowane przez samca.

Systematyka

Rodzaj Phalaropus obejmuje dwa gatunki:

• Phalaropus lobatus – płatkonóg szydłodzioby
• Phalaropus fulicarius – płatkonóg płaskodzioby

Etymologia

Nazwa Phalaropus pochodzi od greckich słów oznaczających „biały” i „stopa”, co odnosi się do cech morfologicznych ptaków. Inne synonimy to Crymophilus, Lobipes i Amblyrhynchus, z różnymi znaczeniami związanymi z ich habitatem i morfologią.

Bibliografia

Materiał dotyczący rodzaju Phalaropus oraz jego systematyki i ekologii.