Peter Handke
Peter Handke, austriacki pisarz i tłumacz, urodził się 6 grudnia 1942 roku w Griffen. W 2019 roku otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury, stając się jednym z najbardziej rozpoznawalnych autorów Austrii.
Życiorys
W latach 1944–1948 Handke mieszkał z matką w Berlinie, a po wojnie wrócił z nią do Griffen. W młodości zmagał się z problemami rodzinnymi, co wpłynęło na jego twórczość oraz buntu przeciwko konwencjom społecznym. Po ukończeniu gimnazjum w 1961 roku rozpoczął studia prawnicze w Graz, jednak w 1965 roku porzucił je, aby skupić się na pisarstwie.
Jego debiutancka powieść, Szerszenie, ukazała się w 1966 roku, a sztuka Publiczność zwymyślana przyniosła mu uznanie. Handke stał się również znany z kontrowersyjnych wypowiedzi podczas spotkań literackich, w tym ataku na Grupa 47.
Po różnych pobytach w Niemczech i USA, Handke osiedlił się w Chaville pod Paryżem. W 2005 roku odmówił zeznawania przed trybunałem ONZ, mimo że był wzywany jako świadek w procesie Slobodana Milošević.
Wyróżnienia i nagrody
- 1967 – Nagroda im. Gerharta Hauptmanna
- 1973 – Nagroda im. Georga Büchnera
- 1985 – Nagroda literacka Salzburga
- 2009 – Nagroda Franza Kafki
- 2019 – Nagroda Nobla w dziedzinie literatury
Twórczość
Handke jest autorem wielu dzieł, w tym powieści, dramatów i esejów. Jego najważniejsze prace to:
- Szerszenie (1966)
- Publiczność zwymyślana (1966)
- Krótki list na długie pożegnanie (1972)
- Podróż zimowa nad Dunaj, Sawę, Morawę i Drinę (1996)
- Niebo nad Berlinem (1987, wspólnie z Wimem Wendersem)
Przekłady
Handke tłumaczył dzieła wielu znanych autorów, w tym Ajschylosa, Sofoklesa oraz Williama Szekspira.
