Perseusz Antygonida
Perseusz Antygonida był ostatnim królem Macedonii z dynastii Antygonidów, rządzącym w latach 179–168 p.n.e. Jego panowanie przypadło na okres, kiedy Macedonia zmagała się z rosnącym zagrożeniem ze strony Rzymu.
Panowanie Perseusza
Perseusz objął tron po swoim ojcu, Filipie V, i starał się umocnić pozycję Macedonii. Jego rządy charakteryzowały się dążeniem do zjednoczenia greckich miast-państw w sojusz przeciwko Rzymowi. Perseusz zyskał poparcie niektórych z nich, jednak nie udało mu się zbudować silnej koalicji.
Wojna z Rzymem
W 171 roku p.n.e. wybuchła wojna między Macedonią a Rzymem, znana jako wojna macedońska. Perseusz starał się prowadzić działania wojenne z sukcesem, jednak Rzym, dysponujący większymi zasobami, szybko zaczął zdobywać przewagę. Kluczowa bitwa miała miejsce w 168 roku p.n.e. pod Pydną, gdzie armia macedońska została pokonana.
Upadek Macedonii
Po klęsce pod Pydną, Perseusz uciekł i został ostatecznie ujęty. Po wojnie Macedonia została podporządkowana Rzymowi, co oznaczało koniec niezależności królestwa. Perseusz został wzięty do niewoli i przewieziony do Rzymu, gdzie spędził resztę życia.
Znaczenie historyczne
Rządy Perseusza Antygonidy były ostatnim etapem niezależnego istnienia Macedonii. Jego walka z Rzymem symbolizuje końcowy upadek hellenistycznych królestw w obliczu rosnącej potęgi rzymskiej.
