Pepi II

Pepi II – NeferKaRe

Pepi II, znany jako NeferKaRe, był władcą starożytnego Egiptu z VI dynastii, synem Pepiego I i królowej Anchnesmerire II. Jego panowanie trwało od 2245 do 2180 p.n.e. według niektórych źródeł, co czyniłoby je najdłuższym w historii Egiptu.

Lata panowania i kontrowersje

Pepi II objął tron w wieku 6 lat po śmierci swojego przyrodniego brata Merenre I. Istnieją różne opinie na temat długości jego panowania, które niektórzy historycy szacują na 64 do 94 lat. Najwcześniejsze dokumenty, takie jak graffiti z Hatnub, wskazują na 64 rok rządów.

Genealogia

Matki Pepiego II, Anchnesmerire I i II, były córkami arystokraty Chui. Merenre I i Pepi II byli przyrodnimi braćmi, a Neit, przyszła żona Pepiego II, była jego przyrodnią siostrą. Te powiązania miały na celu wzmocnienie pozycji arystokracji z Abydos i stabilizację sytuacji w kraju.

Żony

Pepi II miał wiele żon, w tym:

Neit – matka jego następcy Merenrego II Antiemzafa
Iput II
Udżebten
Anchnespepi III – matka Neferkare II
Anchnespepi IV

Małżeństwa w rodzinie królewskiej były często kazirodcze, a niektóre żony doczekały się własnych piramid w Sakkarze.

Wczesne lata panowania

W pierwszych latach panowania Pepiego II jego matka prawdopodobnie pełniła funkcję regentki. Pepi II wykazał zainteresowanie ekspedycjami handlowymi, co ilustruje jego list do gubernatora Harchufa, w którym prosił o dostarczenie żywego Pigmeja jako ozdoby na dworze.

Kontakty zagraniczne

Pepi II kontynuował tradycję handlowych relacji z sąsiadami, prowadząc ekspedycje do Punt i Byblos. Organizował również wyprawy wojenne, jednak późniejsze relacje międzypaństwowe uległy osłabieniu.

Schyłek Starego Państwa

Pep II był świadkiem schyłku VI dynastii, kiedy to lokalni nomarchowie zyskiwali władzę, co prowadziło do decentralizacji władzy faraona. Długie panowanie Pepiego II przyczyniło się do stagnacji administracji i kryzysu sukcesji.