Penitencjaria Apostolska
Penitencjaria Apostolska, znana również jako Trybunał Pokuty, jest najwyższym sądem kościelnym w Kościele rzymskokatolickim, zajmującym się sprawami sumienia.
Historia
Historia penitencjarii sięga czasów papieża Benedykta II, gdy kardynał penitencjarz rozgrzeszał wiernych. W 1256 roku pojawiła się pierwsza wzmianka o penitencjarii. Papież Benedykt XII w 1338 roku wprowadził regulacje dotyczące jej struktury i kompetencji. W XVI wieku papież Pius V zreformował instytucję, wprowadzając wymóg posiadania odpowiedniej wiedzy teologicznej i prawnej przez penitencjariusza większego. W kolejnych latach, wpływy penitencjarii rosły, aż do reformy papieża Piusa X w 1908 roku, która ograniczyła jej rolę. Obecny kształt dykasterii został określony w konstytucji apostolskiej papieża Piusa XI z 1935 roku oraz w konstytucji papieża Pawła VI.
Kompetencje i organizacja
Penitencjaria Apostolska zajmuje się kwestiami związanymi z odpustami, udzielaniem rozgrzeszeń oraz dyspens. Na jej czele stoi penitencjariusz większy, obecnie kardynał Angelo de Donatis, a jego zastępcą jest bp Krzysztof Nykiel.
Lista penitencjariuszy większych
- Niccolò de Romanis (1216–1218)
- Tommaso da Capua (1219–1239)
- Hugues de Saint-Cher OP (1244?–1263)
- Enrico Segusio (1266–1271)
- Berenger Fredol (ok. 1306-1323)
- Gauscelin de Jean (ok. 1323-1348)
- Gil Álvarez de Albornoz (1353-1359)
- Guillaume Bragose (1361-1367)
- Jean du Cros (1373-1378)
- Eleazario da Sabrano (1378-1379)
- Francesco Carbone (1389-1405)
- Gabriele Ferretti (1852-1860)
- Willem Marinus van Rossum CSsR (1915-1918)
- William Wakefield Baum (1990-2001)
- Angelo De Donatis (od 2024)
Penitencjaria Apostolska odgrywa kluczową rolę w duchowym życiu Kościoła, zapewniając pomoc wiernym w sprawach sumienia i pokuty.
