Pazyryk – Kurhany Sackie
Pazyryk to zespół pięciu kurhanów sackich z VI–IV wieku p.n.e., zlokalizowanych w dolinie rzeki Wielki Ułagan w Ałtaju, Rosja. Mimo że groby zostały obrabowane w starożytności, pod ich nasypami zachowały się znakomite znaleziska, w tym zmumifikowane zwłoki ludzkie z tatuażami.
Klimat i Odkrycia
Wieczna zmarzlina pod nasypami kurhanów przyczyniła się do doskonałego zachowania zwłok. W grobowcach odkryto również:
- szkielety koni (do 14 w jednym grobie) z bogatymi uprzężami,
- ozdobną skórzaną odzież,
- wojłokowe i wełniane kobierce,
- instrumenty muzyczne (harfa, tamburyny),
- naczynia oraz sprzęty domowe, w tym ozdobne stoliki.
- wóz z czwórką zaprzęgniętych koni w jednym z grobowców.
Przedmioty codziennego użytku często zdobione były w stylu zoomorficznym, co świadczy o bogatej kulturze materialnej społeczeństwa sakskiego.
Sztuka i Rzemiosło
Większość wyrobów z Pazyryku pochodzi od lokalnych mistrzów i obejmuje:
- rzeźby pełne i reliefy w drewnie i metalu,
- polichromowane rysunki na drewnie, skórze i wojłoku.
Tematyka przedstawień często dotyczyła mitologii oraz wyobrażeń zwierząt i fantastycznych potworów, ukazywanych w dynamicznych scenach walki.
Znaleziska Importowe
Niektóre przedmioty odkryte w Pazyryku pochodzą z importu, głównie z Azji Środkowej, w tym z Baktrii, Sogdiany oraz Iranu. Wśród nich znajdują się:
- kobierce,
- dekoracyjne czapraki i napierśniki.
Motywy ornamentalne i przedstawienia mitologiczne, takie jak fryzy z lwami i jeźdźcami, świadczą o ich irańskim pochodzeniu.
