Paweł Płotowski
Paweł Płotowski (ur. przed 1480, zm. 18 kwietnia 1547 we Fromborku) był polskim duchownym katolickim, kanonikiem oraz prepozytem kapituły warmińskiej.
Kariera i działalność
Płotowski pełnił różne ważne funkcje w Kościele i na dworze królewskim. Był sekretarzem podkanclerzego i kanclerza wielkiego koronnego, Krzysztofa Szydłowieckiego, oraz dworzaninem króla Zygmunta Starego. Jako kanonik warmiński od 1520 roku, w 1523 roku po raz pierwszy w historii kapituły warmińskiej objął godność prepozyta.
W 1524 roku ubiegał się o dodatkowe dochody dla kapituły, jednak napotkał opór ze strony Mikołaja Kopernika, ówczesnego kanclerza.
Ubiegane godności biskupie
Po śmierci biskupa Maurycego Ferbera w 1536 roku Płotowski starał się o biskupstwo warmińskie, lecz przegrał z Janem Dantyszkiem. W celu zdobycia łask nowego biskupa, donosił na innych kanoników, w tym Kopernika, oskarżając ich o herezję i łamanie celibatu, co doprowadziło do usunięcia Aleksandra Scultetiego z Warmii.
Płotowski bezskutecznie ubiegał się także o biskupstwo chełmińskie oraz uczestniczył w obradach sejmików pruskich.
Pochówek i kultura
Zmarł 18 kwietnia 1547 roku i został pochowany w katedrze we Fromborku. Postać Pawła Płotowskiego pojawia się w filmie i serialu Kopernik (1972) w reżyserii Czesława i Ewy Petelskich, gdzie zagrał go Witold Pyrkosz.
Bibliografia
- Tadeusz Oracki, Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej od połowy XV do końca XVIII wieku, tom II: L-Ż, Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego, Olsztyn 1988
Pawel Płotowski pozostaje postacią znaczącą w historii Warmii oraz polskiego Kościoła katolickiego.
