Paskosuseł lamparci (Ictidomys tridecemlineatus) to niewielki gryzon z rodziny wiewiórkowatych, występujący głównie na preriach i terenach trawiastych Ameryki Północnej, szczególnie w południowej Kanadzie i centralnych Stanach Zjednoczonych. Ma długość ciała od 11 do 16 cm oraz ogona od 6 do 13 cm, osiągając masę ciała 110-140 g.
Siedlisko
Paskosuseł lamparci preferuje otwarte tereny z niską roślinnością i dobrze odwodnionymi glebami, które sprzyjają kopaniu nor. Unika lasów, a jego nowe siedliska to skoszone trawniki, pola golfowe, cmentarze, parki oraz pobocza dróg.
Behawior
Żyje w trybie dziennym, a jego aktywność wzrasta w ciepłe dni. Buduje skomplikowane podziemne korytarze i hibernuje w samotności lub w małych grupach. Chociaż nie jest zwierzęciem wysoce społecznym, podczas sezonu godowego mogą występować tymczasowe hierarchie. Nie broni terytorium, poza najbliższym otoczeniem swojej nory.
Pod koniec lata gromadzi zapasy żywności i tłuszczu. Hibernację zaczyna w październiku, obniżając temperaturę ciała do 1-3 °C oraz spowalniając oddychanie do jednego oddechu na pięć minut. Młode osobniki stają się samodzielne po sześciu tygodniach życia i potrafią już kopać własne nory.
Podgatunki
- I. tridecemlineatus alleni
- I. tridecemlineatus arenicola
- I. tridecemlineatus blanca
- I. tridecemlineatus hollisteri
- I. tridecemlineatus monticola
- I. tridecemlineatus olivaceous
- I. tridecemlineatus pallidus
- I. tridecemlineatus parvus
- I. tridecemlineatus texensis
- I. tridecemlineatus tridecemlineatus
Podsumowanie
Paskosuseł lamparci to mały gryzon adaptujący się do różnych środowisk w Ameryce Północnej, prowadzący dzienny tryb życia i hibernujący w sprzyjających warunkach. Jego umiejętności kopania nor oraz gromadzenia zapasów żywności są kluczowe dla przetrwania w zmiennych warunkach. Gatunek ten jest reprezentowany przez liczne podgatunki, co świadczy o jego różnorodności.
