Partykuły
Partykuła to niesamodzielny wyraz lub morfem, który nadaje wypowiedzeniom zabarwienie znaczeniowe lub emocjonalne. Stanowią one nieodmienną część mowy, służąc do wyrażania treści modalnych, emfazy, nacisku oraz negacji i potwierdzenia. Przykłady partykuł to: by, nie, tak.
Pisownia partykuły „by”
Partykuła by pisana jest osobno w nieosobowych formach czasowników oraz po innych częściach mowy, np.:
- skończyć by tę pracę
- zbierano by to godzinami
- trzeba by coś zjeść
Może ona zmieniać miejsce w zdaniu bez zmiany znaczenia, np.: Może dałby mi szansę? = Może by mi dał szansę?.
Reguły pisowni partykuły „nie”
Partykuła nie pisana jest łącznie z:
- rzeczownikami (np. nieszczęście)
- przymiotnikami w stopniu równym (np. nieładny)
- przysłówkami odprzymiotnikowymi w stopniu równym (np. niedobrze)
Natomiast nie pisze się jej rozdzielnie z:
- czasownikami (np. nie lubię)
- przymiotnikami w stopniu wyższym i najwyższym (np. nie ładniejszy)
- przysłówkami niepochodzącymi od przymiotników (np. nie bardzo)
Niektóre wyjątki obejmują wyrazy jak: niewiele, niedowidzieć, oraz konstrukcje przeciwstawne.
Lista partykuł
- a
- aby
- akurat
- ale
- bo
- bynajmniej
- choć
- może
- nie
- tak
- właściwie
- zatem
Przypisy
Kategoria: Nieodmienne części mowy