„`html
Zespół
- L. Lawin
- E. Bartman
- S. Rutkowski
- M. Kiciński
- i inni
Park Śląski
Park Śląski, wcześniej znany jako Wojewódzki Park Kultury i Wypoczynku im. gen. Jerzego Ziętka, to rozległy park miejski w Chorzowie, zajmujący około 600 ha. Uznawany jest za „zielone płuca” Górnego Śląska i stanowi ważne centrum kulturalne w regionie.
Historia
Inicjatywa budowy Parku zrodziła się w 1950 roku pod przewodnictwem gen. Jerzego Ziętka. Projekt dotyczył przekształcenia zdewastowanych terenów poprzemysłowych o powierzchni około 640 ha, w tym hałd, wysypisk i nieużytków rolniczych. W celu poprawy jakości gleby przywieziono 3,5 miliona m³ ziemi oraz pół miliona m³ gleb próchnicznych.
Budowę rozpoczęto w lipcu 1951 roku, a większość prac była realizowana w ramach czynów społecznych. Zespół architektów pod kierownictwem prof. Władysława Niemirskiego podzielił park na dwie strefy: leśną i rekreacyjną. W październiku 1953 roku utworzono przedsiębiorstwo państwowe zarządzające parkiem, które później nazwano imieniem gen. Ziętka.
W latach 50. i 60. XX wieku park był intensywnie rozwijany. Utworzono m.in. stadion, ogród zoologiczny oraz planetarium. W 1957 roku uruchomiono trasę kolejki wąskotorowej, a w 1967 roku kolejkę linową „Elka”. W 1966 roku oddano do użytku kąpielisko „Fala”, a w 1968 roku otwarto halę wystawową „Kapelusz” oraz szklarnię wieżową. W 1975 roku powstał Górnośląski Park Etnograficzny, a w 2007 roku Park Linowy „Palenisko”. Park Śląski obecnie znajduje się całkowicie w granicach Chorzowa, co podkreśla jego regionalny charakter.
W dniu 16 kwietnia 2012 roku, nazwa parku została uproszczona do „Park Śląski”. Zarządza nim spółka akcyjna powstała w 2003 roku z przekształcenia wcześniejszego przedsiębiorstwa państwowego.
Linki zewnętrzne
„`
