Paralelizm składniowy

Paralelizm składniowy

Paralelizm składniowy, znany również jako paralelizm syntaktyczny, to technika literacka polegająca na używaniu zdań o podobnej budowie. Charakteryzuje się równoległym występowaniem podobnych struktur w obrębie tekstu.

Przykłady paralelizmu składniowego

• „Gęby za lud krzyczące sam lud w końcu znudzą. I twarze lud bawiące na końcu lud znudzą” – Adam Mickiewicz, Liryki lozańskie.
• „Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga i Bogiem było Słowo. Ono było na początku u Boga” – J 1,1.
• „Gdy się z okrętem źle dzieje, gdy dziur jego nie zatykamy, gdy wody z niego nie wylewamy, gdy się o zatrzymanie jego nie staramy, gdy dla bezpieczności jego wszystkim” – Piotr Skarga, Kazania sejmowe.
• „Jeśli nie masz miłości, cóż jest, co ja czuję? Jeśli miłość jest, co to przebóg takowego? Jeśli dobra, skąd skutku nabywa tak złego? Jeśli zła, czemu sobie mękę tak smakuję?” – Francesco Petrarca, Jeśli nie masz miłości….