Definicja pary drukarskiej
Para drukarska to dwie strony publikacji poligraficznej, które znajdują się obok siebie na wspólnym arkuszu papieru i stykają się wewnętrznymi marginesami. Termin ten najczęściej odnosi się do oprawy zeszytowej. Przykładowo, mogą to być pierwsza i ostatnia strona lub druga i przedostatnia. Szczególnym przypadkiem pary drukarskiej jest rozkładówka, czyli para stron widocznych jednocześnie. Do par drukarskich zaliczają się także pary okładzin w oprawie zeszytowej.
Znaczenie w przygotowaniu do druku
Termin „para drukarska” jest używany w kontekście redakcji technicznej oraz DTP (Desktop Publishing), gdzie przygotowuje się materiały do druku. Znajomość tego pojęcia pozwala na efektywne przygotowanie publikacji, uwzględniając specyfikę druku oraz ułatwiając proces składu i naświetlania.
Przykłady zastosowania pary drukarskiej
- Umieszczanie plakatów, zdjęć, rysunków w czasopismach, które nie mieszczą się na jednej kolumnie, co pozwala na ich łatwe wyjęcie przez czytelników.
- Mini-impozycja, czyli drukowanie złączonych stron w formacie PostScript, co ułatwia pracę montażystom w drukarni.
