Panorama Siedmiogrodzka
Panorama Siedmiogrodzka, znana również jako Bem i Petöfi, przedstawia zdobycie Sybinu przez węgierskich powstańców pod dowództwem generała Józefa Bema. Obraz został namalowany pod kierunkiem Jana Styki z okazji 50. rocznicy Wiosny Ludów.
Geneza i losy obrazu
Dzieło powstawało od kwietnia do września 1897 roku w Lwowie, w budynku rotundy, w którym wcześniej stworzono „Panoramę Racławicką”. Obraz, wykonany techniką olejną na płótnie, miał pierwotne wymiary 120 metrów obwodu i 15 metrów wysokości. Uroczyste odsłonięcie miało miejsce w marcu 1898 roku w Budapeszcie, po wcześniejszym pokazaniu go we Lwowie. Ostatnia wystawa miała miejsce w Warszawie w 1907 roku.
Później Jan Styka podzielił dzieło na 60 fragmentów, które następnie sprzedał jako oddzielne obrazy. Powód tej decyzji związany był z niewywiązaniem się strony węgierskiej z zobowiązań finansowych wobec autorów.
Obecnie znane są 39 fragmenty panoramy, z których łączna powierzchnia stanowi nie więcej niż 1/3 pierwotnego obrazu. Fragmenty te znajdują się w polskich muzeach oraz w prywatnych kolekcjach w kraju i za granicą. Muzeum Ziemi Tarnowskiej w Tarnowie prowadzi akcję poszukiwania zaginionych części i dysponuje 24 obrazami, w tym dwoma jako depozytami.
Tematyka dzieła
Obraz przedstawia bitwę pod Wielkim Sybinem, która miała miejsce 11 marca 1849 roku i zakończyła się zwycięstwem armii siedmiogrodzkiej nad koalicją wojsk austriackich i rosyjskich.
Autorzy
Pod kierunkiem Jana Styki w malowaniu uczestniczyli:
- węgierscy malarze: Tihamér Margitay, Pál Vágó, Béla K. Spányi,
- polscy malarze: Tadeusz Popiel, Zygmunt Rozwadowski, Michał Gorstkin-Wywiórski,
- niemiecki malarz: Leopold Schönchen.
